اینک من همچون کسی می مانم که دلی را به دریایی از معرفت و آرامش سپرده است و سعی بر این دارد که زمانی را در خلوتی نه چندان طولانی سپری کرده تا بتواند خود واقعی را پیدا کند ،،،اما هم اکنون گم گشته ای دارد و روحی پر از دلتنگی خاطرش را آزرده است ،،
خودمان را به سروری سپرده ام و می دانم که مراقبمان است
اشک دیدگانم جاری است و تنها اوست که میخواهد بگوید من می دانم و تمام وجودت
درباره این سایت